Aktorską gwiazdą Wernera Herzoga był Jean Bedel Bokassa I, obalony cesarz Republiki Środkowoafrykańskiej, dyktator biednego państwa Czarnego Lądu. I chociaż reżyser korzystał z pomocy Michaela Goldsmitha, dziennikarza Associated Press, skazanego przez Bokassę na śmierć, chociaż posłużył się wieloma materiałami archiwalnymi i wspomnieniami ludzi, którzy znali Bokassę – nie chce określać filmu mianem dokumentu.
Nie jest to film dokumentalny, ale po prostu film – mówił Herzog – Najistotniejsze jest przecież dotarcie do prawdy. Ja też się o to staram, stosując metody przypominające „Rashomona” i „Obywatela Kane”. Zataczam kręgi wokół postaci Bokassy. W tym tyranie najbardziej fascynowała mnie mroczna część jego duszy. Nie uważam Bokassy za typowego Afrykanina. Cechą wyróżniającą go był niewątpliwie kanibalizm. Bokassa jest dla mnie kolejnym symbolem tego, co najmroczniejsze w ludzkiej duszy, co tkwiło także w Neronie czy Kaliguli, Hitlerze, co dzisiaj obserwujemy u Saddama Husajna. W moim przekonaniu kino pozwala zejść do tych najmniej znanych otchłani człowieka. Jest swoistą matrycą naszej podświadomości, naszych marzeń sennych i koszmarów. A mnie fascynuje badanie tych tajemniczych krajobrazów (Wywiad z Wernerem Herzogiem – „Le Figaro”, 19.09.1990).
Źródło: Broszura przeglądu „Werner Herzog – Filmy dokumentalne – Retrospektywa”, Warszawa/Kraków 2000, tekst Krzysztof Stanisławski.
Urodzony w 1942 r. Niemiecki reżyser filmowy, teatralny i operowy; scenarzysta, producent, pisarz i poeta. Nie uczęszczał do żadnej szkoły filmowej. Studiował historię, literaturę i teatr. Pierwszy film nakręcił, mając 20 lat. Rozgłos zdobył obrazem Aguirre, gniew boży. Kolejne produkcje przyniosły mu uznanie w oczach krytyki i widzów. Tworzy zarówno filmy fabularne, jak i dokumenty. Twórczość Herzoga jest wizyjna, emocjonalna, nawiązuje do egzystencjalizmu, literatury romantycznej i niemieckiego ekspresjonizmu. Interesuje go temat szaleństwa, zachowania ludzkie w sytuacjach ekstremalnych, mistycyzm (eksponowany np. w obrazach przyrody) oraz deliryczne, odrealnione kreacje świata i postaci. Herzogowski bohater to nadwrażliwiec, o nieprzeciętnych cechach, egzystujący często na marginesie społeczeństwa.
1962 Herakles (doc., short film)
1972 Aguirre, gniew boży / Aguirre, der Zorn Gottes / Aguirre: The Wrath of God
1974 Zagadka Kaspara Hausera / Jeder für sich und Gott gegen alle / The Enigma of Kaspar Hause
1977 Stroszek
1979 Nosferatu: Phantom der Nacht / Nosferatu: Phantom of the Nacht
1979 Woyzeck
1982 Fitzcarraldo
2005 Grizzly Man (doc.)
2007 Spotkania na krańcach świata / Encounters at the End of the World (doc.)
2016 Lo i stało się. Zaduma nad światem w sieci / Lo and Behold, Reveries of the Connected World