Ostatni film Murnaua zrealizowany w Niemczech dzieli się wyraźnie na dwie części. W pierwszej, wiernej podaniu ludowemu, Faust zawiera pakt z diabłem, by ocalić swe miasto przed szalejącą epidemią dżumy. Jednak omamiony urokiem wiecznej młodości całkowicie ulega władzy szatana, oddając się hulaszczemu trybowi życia. W drugiej części, w większym stopniu wiernej dramatowi Goethego, wyeksponowana zostaje raczej tragedia Małgorzaty. Faust uwodzi dziewczynę. Jej brat próbując zmazać hańbę, ginie w pojedynku z Faustem. Matka umiera ze wstydu i rozpaczy. Dziewczyna popada w obłęd. Oskarżona o dzieciobójstwo zostaje skazana na stos. Faust podejmuje rozpaczliwą próbę ocalenia ukochanej.

Film Murnaua to dzieło-monolit wykorzystujące wszelkie zdobycze ówczesnej techniki filmowej. Z pomocą gry światłocieni, subtelnego przenikania obrazów, podwójnej ekspozycji zdołał wykreować magiczną rzeczywistość pozwalającą w mistrzowski sposób oddać ducha nieśmiertelnego dramatu Goethego.