Nastoletniej Romie nie jest lekko w patchworkowej rodzinie. Jedynaczką nie zajmuje się ani zapracowana mama, ani rzadko obecny ojciec. Z dnia na dzień, za sprawą postępującej demencji, najbliższą towarzyszką codzienności (tym bliższą, im mniej samodzielną) staje się babcia dziewczyny. Roma czuje się coraz mniej niechciana, a coraz bardziej potrzebna i pewna siebie. Starsza kobieta powierza jej swoje wspomnienia, marzenia i sekrety. Między babcią i wnuczką nawiązuje się szczera, pełna troski relacja, podszyta przeczuciem nadchodzącej utraty.