Nie jest prawdą, że kino Clinta Eastwooda dalekie jest od melodramatyzmu. W końcu na koncie reżyser ma nawet wzorcowy „melodramat ojcowski” – Droga do Nashville (1982). Jednak dopiero Co się wydarzyło w Madison County można uznać za pełnoprawny film tego gatunku, opisujący we wzruszający sposób miłość dwojga ludzi. Eastwood przełamuje konwencję, idąc śladem twórców takich tytułów jak Frankie i Johnny Garry’ego Marshalla czy Zakochać się Ulu Grosbarda, w których miłość komplikuje życie dojrzałych ludzi. Bohaterami love story uczynił samotnego fotografa oraz stateczną matkę i żonę, udzielającą fotografowi gościny, gdy ten na zlecenie magazynu „National Geographic” fotografuje kryte mosty w Hrabstwie Madison. Eastwood z niezwykłym wyczuciem tworzy coś na kształt własnej wersji Tristana i Izoldy. Miłość jest siłą nie do odparcia, zmienia ludzkie wnętrze i chociaż często skazana na klęskę przez codzienność, to nadaje jej sens. To film o ludziach, dla których miłość życia zrealizować się może tylko w niespełnieniu – pisze enigmatycznie, ale jakże trafnie Roger Ebert.