Biografia Briana Wilsona, wokalisty Beach Boysów, koncentruje się na dwóch okresach z życia muzyka. Pierwszy to lata 60. Zespół z Kalifornii podbił już listy przebojów pogodnymi hitami i cieszy się statusem amerykańskich Beatlesów. Wilsona to nie zadowala, więc eksperymentuje z awangardowymi brzmieniami, a także z narkotykami, przez co doświadcza stanów paranoidalnych. Drugi okres to lata 80., w których Wilson – otumaniony lekami, „pod opieką” terapeuty-szarlatana Gene’a Landy’ego – poznaje swoją przyszłą żonę Melindę. Młodego Wilsona gra Paul Dano, który upodobnia się do bohatera wyglądem, sposobem mówienia i gestami. Te fragmenty oferują piękną stylizację oddającą ducha epoki, a także quasi-dokumentalne sceny z nagrywania „Pet Sounds”, albumu Beach Boysów po latach okrzykniętego arcydziełem. W starszego Wilsona wciela się zaś John Cusack, a oprócz Elisabeth Banks towarzyszy mu Paul Giamatti jako diaboliczny Landy. To właśnie on staje się tu najważniejszą figurą, a Love & Mercy – opowieścią o uzależnieniu i wyrafinowanej manipulacji człowiekiem, który nie udźwignął swojego talentu i sukcesu. David Edelstein chwalił film w „New York Magazine”: Reżyser Bill Pohlad (…) wykazuje się niezwykłą wrażliwością w ukazaniu nieuchwytnej natury dzieła i życia Wilsona.
W 1987 roku założył firmę River Road Entertainment, w której wyprodukował i wyreżyserował swój debiut Old Explorers. Jako producent ma na koncie liczne reklamy, teledyski, dokumenty oraz fabuły, w tym Brokeback Mountain Anga Lee, Drzewo życia Terrence’a Malicka czy Zniewolonego. Steve’a McQueena. Został wyróżniony m.in. nagrodą American Film Institute, dokumentalną Emmy, a także otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego filmu za produkcję Drzewa życia.
1990 Old Explorers
2014 Love & Mercy