Prowincjonalne amerykańskie Południe. To tu diabeł mówi dobranoc, a na lepsze jutro nie ma nadziei. Joe jest byłym więźniem. Nie chce powtarzać dawnych błędów, stara się opanować szumiący w głowie gniew. Pracuje w lesie, ma dobre relacje ze swoimi podwładnymi. Do ekipy zaprasza młodego Gary’ego, zaradnego chłopaka z patologicznej rodziny. Szybko stanie się dla niego drugim ojcem. Kiedy do ekipy dołącza rodzony ojciec nastolatka Wade, rodzinne niesnaski mieszają się z dawnymi pretensjami, a gra o dominację nabiera mocy. W świecie, który kształtują przemoc, bieda i alkohol, brutalny finał tego konfliktu jest kwestią czasu. W Joem Nicolas Cage udowadnia, że potrafi zagrać w sposób zniuansowany. Znajduje godnego partnera w Tye Sheridanie (Drzewo życia), a tempa dotrzymują im umiejętnie obsadzeni naturszczycy (m.in. Gary Poulter). Tym razem David Gordon Green odkłada humor na bok. Snuje opowieść bardziej mroczną, momentami niewygodnie duszną, niepozbawioną jednak czułych, z ducha Malickowskich rozbłysków.