Niedocenione, skromne arcydzieło Hamilton stanowi próbę zmierzenia się z kwestiami pamięci i historii wkrótce po zakończeniu okresu walki o prawa obywatelskie. Tłem akcji jest era post soulu: rok 1976 i moment uspokojenia po niezwykle konfliktowej dekadzie, pogłębiający się kryzys ekonomiczny oraz rozbicie ruchów emancypacyjnych. Reżyserka odważnie wybrala na swoich bohaterów anonimowych aktywistów Black Power, dzięki czemu uniknęła patosu i mityzacji, której często są poddawane ikony ruchu praw obywatelskich. Fabuła skupia się na losach 10-letniej Iris i jej matki Patricii, kiedyś radykalnej członkini Czarnych Panter. To z perspektywy dziewczynki obserwujemy nieoczekiwany powrót Marcusa – niespełnionej miłości matki i przyjaciela z czasów rewolucyjnej przeszłości. Mężczyzna wywraca codzienność kobiet do góry nogami. Film można odczytać jako próbę pokazania procesu rozpadu społeczności, która nie rozliczyła się z wypartą historią Black Power. Magazyn „Slate” uznał film za jeden z najbardziej obiecujących debiutów ostatnich lat.