Będę elektronicznym warzywem. To nowy trend – ironizuje reżyser i bohater tego dokumentu, dając próbkę swojego wisielczego poczucia humoru. Patrick O'Brien był nowojorskim didżejem występującym pod pseudonimem TransFatty, prowadził wideo-bloga, kręcił kampowe krótkometrażówki. Nazywał siebie „żłopiącą piwo siłą twórczą”. W 2005 roku nagle zaczął odczuwać nasilające się drżenie nóg. Lekarze wydali wyrok – stwardnienie zanikowe boczne (ALS), od dwóch do pięciu lat życia. Filmowy pamiętnik Patricka dokumentuje dziesięć lat walki z ciałem, które staje się obce. Choroba odbiera mu wszystko – władzę w nogach i rękach, zdolność przełykania i ostatecznie oddychania. Podczas gdy mięśnie Patricka stopniowo zanikają, na świat przychodzi jego syn. To właśnie jemu dedykowany jest TransFatty żyje, unikający czułostkowości, odważny dokument przesycony punkową energią i czarnym humorem głównego bohatera. To była bułka z masłem! Nie licząc ALS, skradzionych dysków twardych z materiałem filmowym, znikających współpracowników i braku pieniędzy... – podsumował w IndieWire pracę na planie. Jego wysiłek został doceniony podczas nowojorskiego Tribeca Film Festival, gdzie TransFatty żyje otrzymał Nagrodę Publiczności.