Brawurowy debiut, po którym Whit Stillman śmiało mógłby uchodzić za kolejne z adoptowanych dzieci Woody’ego Allena. Tak jak twórca Annie Hall, początkujący reżyser subtelnie żartuje sobie z nowojorskich snobów. Bohaterowie Metropolitan to karmiący się złudzeniami prymusi, którzy wciąż wierzą, że burżuazja ma swój dyskretny urok. Zatraceni w intelektualnych dysputach studenci próbują zagadać na śmierć obecną w ich życiu pustkę. Zawieszone pomiędzy bełkotem a finezją rozmowy o wyższości Fouriera nad Marksem czy też faktycznej wartości dzieł Jane Austen w końcu przestają zdawać egzamin. Uśpione emocje eksplodują w samym środku bożonarodzeniowych ferii. Wśród dźwięków kolęd i ulicznego gwaru rozpoczyna się uczuciowa intryga, której nie powstydziłyby się najlepsze komedie Szekspira. Kunszt Metropolitan znalazł uznanie w oczach członków Amerykańskiej Akademii Filmowej, którzy nominowali film do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny.