W swoim fabularnym debiucie Gillian Robespierre z humorem przekracza tabu aborcji. Przywołując takie tytuły jak Wpadka czy Juno, w których niechciana ciąża kończy się zaakceptowaniem macierzyństwa, reżyserka mówiła New York Timesowi: Irytowało mnie, jak jednostronnie jest przedstawiana nieplanowana ciąża na ekranie. Te [filmy] po prostu nie brzmią prawdziwie. Obvious Child opowiada historię realistyczną i na czasie. Donna (grana przez Jenny Slate, okrzykniętą muzą amerykańskiego kina niezależnego) zachodzi w ciążę z nowo poznanym chłopakiem i od początku wie, że nie chce urodzić dziecka. Robespierre pokazuje miłosne rozterki młodej kobiety, nie stroni od dowcipu (czasem nawet toaletowego) ani nie pozbawia swojej bohaterki podmiotowości czy inteligencji.
Reżyserka i scenarzystka urodzona w 1978 roku w Nowym Jorku. Do 2014 roku pracowała dla Amerykańskiej Gildii Reżyserów, a doświadczenie zdobywała m.in. na planie Amerykańskiego gangstera Ridleya Scotta. Jej pełnometrażowy debiut Obvious Child uznano za jeden z najlepszych niezależnych filmów roku i zaprezentowano na wielu festiwalach, w tym SXSW oraz na Sundance, dokąd wróciła w 2017 roku z Landline.
2006 Chunk (short)
2008 Beach (short)
2009 Obvious Child (short)
2014 Obvious Child
2017 Landline