Val pracuje jako gosposia bogatej rodziny w São Paulo. Pierze, gotuje, sprząta i jest powiernicą 17-letniego Fabinho, którego matka nigdy nie ma dla niego czasu. Val sama ma córkę, ale nie widziała jej od lat. Zostawiła ją w rodzinnym mieście pod opieką krewnych. Niespodziewanie dziewczyna zapowiada swój przyjazd. Jessica jest teraz młodą, pewną siebie kobietą, ma zamiar studiować architekturę w São Paulo i nie przyjmuje do wiadomości relacji państwo - służba. Zamiast zamieszkać w pokoiku matki, zajmuje pokój gościnny, bierze, co chce, z lodówki, a nawet bawi się w basenie z Fabinho i jego przyjaciółmi. Krok po kroku niegdyś nienaruszalne reguły domowe zaczynają się rozpadać wbrew woli Val. I w końcu, w środku awantury między matką a córką, wychodzi na jaw tajemnica Jessiki.

Prawie jak matka w programie kina

"Akcja „Prawie jak matka” nie dzieje się w czasach „Niewolnicy Isaury”. Ale w posiadłości Barbary i Carlosa, nazywanych w filmie „państwem”, panują stosunki niepokojąco zbliżone do tych z telenoweli. Rodzinie usługuje niejaka Val, która nie śmie jadać nie tylko w salonie państwa, ale nawet przy kuchennym stoliku, przy którym ci też od czasu do czasu śniadają. Jej świat, poukładany wedle klasowych podziałów, staje jednak na głowie, gdy na egzaminy do São Paulo przyjeżdża jej nowoczesna i śmiała córka Jéssica." (Karolina Pasternak, "Newsweek")

"Gdyby odejść od "poetyki telenoweli", "Prawie jak matka" okazuje się być filmem o zniewoleniu, poddaniu się sytuacji, w której, choć wszyscy są równi, niektórzy okazują się jednak równiejsi. Niewola wchodzi w krew, człowiek szybko akceptuje ograniczenia i narzucone zasady (na krześle się nie siada, do basenu się nie wchodzi), uznając, że tak być właśnie powinno. Feudalizm trwa w najlepsze półtora wieku po śmierci niewolnicy Isaury." (kozmo.blox.pl)