Hanna przyjeżdża do Polski, by odbyć podróż śladami swojej przeszłości. Wyjechała stąd jako dziewczynka ocalona z wojennej zawieruchy, a wraca jako piękna silna kobieta. Pamięta ludzi, którzy jej pomogli i miejsca, w których przeżyła dramatyczne dzieciństwo. Nie potrafi jednak pogodzić się z przeszłością. Ta podróż będzie dla niej powrotem do najtrudniejszych, ale i najważniejszych dni jej życia. Do prawdy o ludziach, którzy zaryzykowali wszystkim, by pomóc ukryć ją przed złem tego świata. I do Pajtka, miejscowego dziwaka, który stał się jej najbliższym przyjacielem. On potrafił odnaleźć radość w najgorszych chwilach i sprawić, że mała samotna dziewczynka czuła się bezpieczna i kochana. Spotkanie z nim po latach może być dla Hanny nowym początkiem.

Sprawiedliwy w programie kina

"Ten film powstał z potrzeby serca, dzięki czemu jest czysty i skromny, a momentami nawet naiwny. Ale pozytywnie naiwny, bo choć wyreżyserował go twórca dojrzały, to emocjonalnie zatopiony w perspektywie zachwyconego rodzicami dziecka. Michał Szczerbic sięgnął po historię rodzinną, która nieustannie w nim żyje. Nie udało mu się uniknąć pułapki patosu i emocjonalnego uwikłania, gloryfikowania postaw i zachowania krewnych. Jednak „Sprawiedliwy” nie jest nieudanym filmem, a opowieścią nieco magiczną, która przywodzi na myśl dziecięce światy z filmów Jana Jakuba Kolskiego." (Małgorzata Czop, "Film") 

"Nieprzypadkowo Szczerbiec za głównych narratorów wybiera postaci szczególne (dziecko i odszczepieńca). To oni posiadają własny świat (rzadko roszczę sobie prawo do oceniania aktorstwa, ale tutaj Jackowi Braciakowi należą się ukłony!) To przez filtr Pajtka, tak naprawdę obserwujemy rzeczywistość, więc okrucieństwo i absurd wojny wydają nam się jeszcze większe. Nawet jeśli nie jesteśmy na froncie, tylko na jednej z niepozornych wiosek. Chodzi o ruiny i zniszczenia jakie spowodowała wojna nie wokół człowieka, a w nim." (Bernadetta Trusewicz, fdb.pl)