Amelia, mała Belgijka urodzona w Japonii, nie powiedziała ani słowa, dopóki nie skończyła dwóch i pół roku. Dopiero wizyta babci i związane z nią pewne nieoczekiwane zdarzenie sprawiają, że w dziewczynce rozbudza się wielki apetyt na odkrywanie świata.
Każdego dnia w głowie małej Amelii, która znienacka zaczyna mówić i chodzić, kłębi się coraz więcej myśli i pytań. Kim jestem? Co mnie ukształtowało? Dziewczynka rozwiewa te wątpliwości z pomocą babci Claude i niani Nishio-San. Poznaje piękno otaczającej ją przyrody, która zmienia się wraz z porami roku. Próbuje zrozumieć, dlaczego sąsiadka Kashima-San tak groźnie na wszystkich patrzy. Dowiaduje się też więcej o obyczajach dalekiej Azji, przygotowując się do święta O-bon, gdy ożywają duchy przodków, a po wodzie pływają lampiony. W poetyckiej, międzypokoleniowej animacji japońska kultura przeplata się z belgijską, a śmiech – ze wzruszeniem.