199 małych bohaterów to filmowy dowód na to, że w pozornej prostocie tkwi największa siła. Twórcy towarzyszą dzieciom z najróżniejszych zakątków świata - od Jordanii po Burundi - w ich drodze do szkoły, która staje się dla nich symbolem walki o dobrą przyszłość. Poznajemy najskrytsze myśli i marzenia czwórki fascynujących bohaterów, którzy szczerze opowiadają o swoim codziennym życiu i potrzebach. Bez względu na miejsce zamieszkania i pochodzenie, każdy z nich łaknie wiedzy, jest ciekawy świata oraz pragnie uczynić go lepszym miejscem.
199 małych bohaterów jest międzynarodowym projektem stworzonym pod patronatem UNESCO.
Mathis ma 12 lat i należy do ludu Saamów - Szwedów zamieszkujących głównie Laponię. Wychowuję się w Kirunie, gdzie znajduje się jedna z największych kopalni rudy żelaza na świecie. Jako, że kopalniane tunele rozciągają się jak pajęcza sieć pod całym miastem, Kirunie grozi niebezpieczeństwo i miejsce to zostanie niedługo w całości wysiedlone. Mathis przyszłe zmiany przyjmuje jednak ze spokojem - jak na prawdziwego Saama przystało. Dla niego najważniejsze są renifery, piękne zwierzęta, którymi ten rdzenny lud zajmuje się od pokoleń.
Rania od trzech lat mieszka w Zaatari - obozie dla uchodźców otwartym w 2012 roku na terenie Jordanii. Z początku żyło tam ledwie sto rodzin. Obecnie na ogromnym, piaszczystym terenie schronienie znajduje blisko 80 tysięcy osób. Mimo kursujących autobusów, Rania każdego ranka decyduje się na pieszą wędrówkę do szkoły. Po drodze zahacza o sklep i kupuje ciastka, którymi obdarowuje swoje koleżanki. Tęskni za opuszczonym w pośpiechu domem w Syrii, do której bardzo chce wrócić. Dopóki nie będzie to możliwe, dziewczyna stara się wykorzystać każdy dzień w szkole, która daje jej nadzieję na lepsze jutro.
Zozooloi jest bardzo nieśmiałą, małomówną 12-letnią dziewczyną. Mieszka razem z rodzicami, mongolskimi nomadami, w jurcie położonej ponad 3000 metrów nad poziomem morza - u podnóża Ałtaju. Nie ma dostępu do prądu ani internetu. Jako rdzenna Tuvanka ma wiele obowiązków, jak chociażby pomoc w pilnowaniu stada owiec. Do szkoły dojeżdża jedynym samochodem w okolicy, należącym do sąsiada. Ta znajduje się w miejscowości Tsengei i aby nie tracić codziennie czasu na podróż dziewczyna od poniedziałku do piątku mieszka u swojej babci. Największym zmartwieniem Zozooloi są jednak zmiany klimatu, które bezpośrednio wpływają na losy jej rodziny.
12 letnia Cynthia mieszka w Muyange, najbiedniejszej części Burundi, położonego we wschodniej części Afryki. Każdego dnia po przebudzeniu wyrusza uzbrojona w wielkie baniaki w pieszą wędrówkę do źródeł pitnej wody. W tym samym czasie jej mama szuka pracy, która pozwoli całej rodzinie cokolwiek zjeść. Śniadania czy obiady zdarzają się jednak niezwykle rzadko - dla Cynthi dnie kończą się najczęściej jednym, bardzo skromnym posiłkiem. Długą drogę do szkoły pokonuje boso, przemierzając kolejne wioski i las, który nie należy do bezpiecznych miejsc. Dziewczyna wie, że szkoła jest jej jedyną szansą na lepszą, stabilniejszą przyszłość.