Gwiazda irańskiego kina Behnaz Jafari pewnego dnia otrzymuje wstrząsającą wiadomość od młodej dziewczyny z prowincji. Wraz z reżyserem Jafarem Panahim aktorka wyrusza na północny wschód kraju, aby poznać prawdę o nastolatce, która zamierzała popełnić samobójstwo, gdy rodzina nie pozwoliła jej studiować w szkole filmowej. Na poły kino drogi, na poły film sensacyjny, Trzy twarze to niezapomniana podróż po kraju, którego zmieniająca się jak w kalejdoskopie polityczno-społeczna rzeczywistość wpłynęła na losy trzech pokoleń kobiet z aktorskimi aspiracjami.
Urodził się w 1960 roku w Iranie. Jeden z najbardziej utytułowanych reżyserów irańskiej nowej fali. Swoją karierę filmową rozpoczął od asystowania Abbasowi Kiarostiamiemu. Po realizacji kilku dokumentów nakręcił w 1995 roku nagrodzony Złotą Kamerą na festiwalu w Cannes Biały balonik. Później było Lustro – Złoty Lampart na festiwalu w Locarno w 1997 roku i Krąg –Złoty Lew na festiwalu w Wenecji w 2000 roku. W marcu 2010 Panahi z powodu swojego politycznego zaangażowania został aresztowany przez służby irańskiego reżimu. Został wprawdzie w końcu uwolniony, lecz ciąży na nim 20-letni zakaz pracy twórczej.
1988 Yaarali bashlar (short / doc.)
1995 Biały balonik / Badkonake seid / The White Balloon
1997 Lustro / Ayneh / The Mirror
2000 Krąg / Dayereh / The Circle
2006 Na spalonym / Offside
2010 To nie film / In film nist / This Is Not a Film