repertuar

wczoraj
dzisiaj
jutro
PWŚCPSN
loading

dzisiaj

 
0
strona główna

kup bilet

Ostatni seans filmu odbył się 21 maja 2022.

plakat

Szatańskie tango

Sátántangó

reż. Béla Tarr

czas: 445’
produkcja: Węgry, Niemcy, Szwajcaria 1994
obsada: Mihály Víg, Putyi Horváth, László Lugossy, Éva Almássy Albert, János Derzsi, Irén Szajki
Film wyświetlany z polskimi i angielskimi napisami

Plan projekcji:

Część pierwsza2 godziny 25 minut
(przerwa: 30 minut)

Część druga: 2 godziny 10 minut
(przerwa: 30 minut)

Część trzecia: 2 godziny 50 minut

Film, według opinii krytyki, wyznaczył nowe granice języka kina, stając się dziełem-inspiracją dla wielu reżyserów, m.in. Gusa Van Santa. Ponad siedmiogodzinna, czarno-biała, pozbawiona niemal dialogów i zwyczajnie pojmowanej fabuły epopeja siłę swego oddziaływania zawdzięcza przede wszystkim długim, hipnotycznym ujęciom (film składa się z zaledwie 39 scen) oraz cyklicznej strukturze wyznaczanej powracającym motywem tańca - tytułowego szatańskiego tanga. 

Fabuła

Niewielka, odległa od miasta wioska na Wielkiej Nizinie Węgierskiej, schyłek ery komunistycznej. Mieszkańcy wioski - pracownicy podupadłej spółdzielni rolniczej - tkwią w marazmie, bez perspektyw na lepsze życie. Ich bieda materialna towarzyszy pustce duchowej i degradacji moralnej. Jednak bohaterowie filmu czekają na jakiś znak, na nadejście Wybawiciela, który pozwoli im rozpocząć nowe życie.

Siedmiogodzinny seans? W dniu pokazu za okazaniem biletu z Szatańskiego Tanga, w naszym bistro czekają żniżki: 30% na pozycje z jedzeniowego menu, 10% na słodkości (ciasta, muffiny, cynamonki).

O filmie Tarra pisano:

Koronne przedsięwzięcie wielkiego indywidualisty końca wieku, tworzącego hipnotyczne, alegoryczne filmy bez skrótów narracyjnych (...). W tej wizji dantejskiego labiryntu piekła na ziemi, z ludźmi wirującymi w zamkniętej pętli czasu w kręgu złudnych nadziei, Irimiás jest wodzirejem krainy bez Boga, gdzie nie ma już dzwonnic. Tarr wyraźnie unika dopowiedzeń - może z wyjątkiem jednej sceny, gdy zdjęty chwilowym lękiem złoczyńca pada na kolana przed zrujnowanym kościołem, miejscem śmierci Estike - lecz metafizyczny wymiar jego dzieła jest oczywisty, a Irimiása uznać można za jedną z najlepszych współczesnych personifikacji szatana.

- Adam Garbicz, Szatańskie tango, Światowa encyklopedia filmu religijnego

W "Szatańskim tangu" Krasznahorkai jak nikt inny pokazał zupełną degrengoladę społeczeństwa zmulonego nudą i beznadzieją prowincji, smutkiem komunizmu i klęską "gospodarki niedoboru", nędzą zapomnianej przez Boga i Pierwszego Sekretarza wsi gdzieś w odmętach puszty. Świata, o którym pamięta jedynie właśnie Szatan, bo to jego królestwo. Świata, w którym, zapijając się palinką, ludzie balansują pomiędzy rozpaczą a nadzieją na ucieczkę z tego najniższego piekielnego kręgu, czekając na obiecanego Mesjasza, który zamiast wyprowadzić ich z domu niewoli, okazuje się być zwykłym hochsztaplerem. (...) Z "Szatańskiego tanga" Béla Tarr, niebywały zupełnie reżyser, podobnie jak Krasznahorkai w literaturze, całkowicie osobny na tle światowej kinematografii, trudno porównywalny z jakimkolwiek innym artystą, zrobił filmowe arcydzieło pod tym samym tytułem.

- Krzysztof Varga, Wojna końca świata, Tygodnik Powszechny, 07.11.2012

O reżyserze:

Béla Tarr (ur. 21 lipca 1955 w Peczu) - węgierski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Pierwsze amatorskie filmy nakręcił w wieku 16 lat. Pod koniec lat 70. rozpoczął współpracę ze studiem filmowym im. Béli Balazsa, które w 1979 pomogło sfinansować jego pełnometrażowy debiut Ognisko zapalne (Családi tűzfészek). W 1981 ukończył studia na wydziale reżyserii Wyższej Szkoły Filmowej w Budapeszcie. W 1994 nakręcił swoje najsłynniejsze dzieło - ponad 400-minutowy film Szatańskie tango (Sátántangó) będące ekranizacją powieści László Krasznahorkaia.

Tarr jest uznawany za wielkiego indywidualistę tworzącego hipnotyczne, alegoryczne filmy bez skrótów narracyjnych, porównywane do stylu Tarkowskiego, lecz pozbawione jego idealizmu.

 

Béla Tarr

Węgierski filmowiec urodzony w 1955 roku. Zaczął kręcić amatorskie filmy w wieku 16 lat. Jego debiut, Ognisko zapalne, to socrealistyczny obraz inspirowany filmami Johna Cassavetesa. W drugiej połowie lat 80. Tarr przeszedł od surowych zbliżeń do bardziej abstrakcyjnych obrazów. Reżyser odszedł od ponurego realizmu i przyjął bardziej metafizyczne spojrzenie. Nad swoim arcydziełem – Szatańskim tangiem – pracował ponad siedem lat. Film miał premierę w 1994 roku i zdobył uznanie na całym świecie.

Wybrana filmografia

1979 Ognisko zapalne / Családi tüzfészek / Family Nest

1982 Ludzie z prefabrykatów / Panelkapcsolat / The Prefab People

1988 Potępiony / Kárhozat / Damnation

1994 Szatańskie tango / Sátántangó / Satan’s Tango

2000 Harmonie Wercmeistera / Werckmeister harmóniák / Werckmeister Harmonies

2007 Człowiek z Londynu / A Londoni férfi / The Man from London

2011 Koń turyński / A torinói ló / The Turin Horse

inne filmy

Polub nas

Bądź na bieżąco, dołącz do newslettera!