dyrygent: James Levine
reżyseria: William Kentridge
współpraca reżyserska: Luc De Wit
projekcje wideo: Catherine Meyburgh
scenografia: Sabine Theunissen
kostiumy: Greta Goiris
światło: Urs Schönebaum
w rolach głównych: Marlis Petersen, Susan Graham, Daniel Brenna, Paul Groves, Johan Reuter, Franz Grundheber
czas trwania: 240' (w tym dwie przerwy)

Wyjątkowe, mocno skandalizujące dzieło Albana Berga. „Lulu”, podobnie jak „Turandot” Pucciniego, należy do oper dokończonych po śmierci kompozytora przez kogoś innego – w tym przypadku przez Friedricha Cerhę i to dopiero 44 lata po śmierci Berga. Skomplikowana historia Lulu – „modliszki idealnej” – sprowadza się do korowodu mężczyzn, z których żaden nie potrafi się oprzeć zmysłowej kobiecie o podejrzanej przeszłości. Przez swoje szaleństwa Lulu popada w kłopoty, które ze szczytu powodzenia strącają ją na samo dno, aż do finałowego spotkania z Kubą Rozpruwaczem. W postać rozpustnej Lulu wcieli się Marlis Petersen, znana widzom z występu w roli Zuzanny w „Weselu Figara”. Dyryguje legendarny szef muzyczny Met, reżyseruje artysta multidyscyplinarny, którego inscenizację „Nosa” Szostakowicza niedawno podziwialiśmy.