repertuar

wczoraj
dzisiaj
jutro
PWŚCPSN
loading

dzisiaj

 
0
strona główna

kup bilet

Ostatni seans filmu odbył się 11 grudnia 2016.

Piękne dni w Aranjuezie 3D

The Beautiful Days of Aranjuez / Les beaux jours d'Aranjuez

reż. Wim Wenders

czas: 97’
produkcja: Francja, Niemcy, Portugalia 2016
obsada: Reda Kateb, Sophie Semin, Jens Harzer, Nick Cave, Peter Handke
język: francuski, niemiecki, angielski
polska premiera; spotkanie z Wimem Wendersem w języku polskim i angielskim, uczestnikom zapewniamy tłumaczenie symultaniczne dwukanałowe: z polskiego na angielski i z angielskiego na polski, prowadzenie: Jan Pelczar
scenariusz: Peter Handke (na podstawie sztuki "Les beaux jours d'Aranjuez"), Wim Wenders (adaptacja)
zdjęcia: Benoît Debie
montaż: Beatrice Babin
producent: Paulo Branco, Gian-Piero Ringel, Wim Wenders
produkcja: Alfama Films, Neue Road Movies, Leopardo Filmes

Piękny letni dzień. Ogród. Taras. Kobieta i mężczyzna w cieniu drzew, delikatny letni wietrzyk. W oddali, na rozległej równinie dostrzec można budowle Paryża.  Rozpoczyna się rozmowa: wymiana pytań i odpowiedzi między kobietą i mężczyzną. Konwersacja dotyczy doświadczeń seksualnych, dzieciństwa, wspomnień, atmosfery lata i różnic pomiędzy mężczyznami a kobietami. Mamy do czynienia zarówno z kobiecym punktem widzenia, jak i męską perspektywą. Tymczasem na drugim planie, wewnątrz domu, do którego przylega taras, ktoś wymyśla i zapisuje ten dialog. A może jest dokładnie na odwrót? Być może to tych dwoje na tarasie kieruje ręką osobliwego scenarzysty, tworząc w ten sposób długi, rozstrzygający dyskurs damsko-męski.

Piękne dni w Aranjuezie, ostatni film Wima Wendersa nakręcony w 3D, przenoszą na ekran sztukę autorstwa Petera Handkego, z którym reżysera łączy długoletnia przyjaźń. Jej podtytuł to Letnia rozmowa*. Rzadko udaje się uchwycić z taką precyzją różnice dzielące mężczyzn i kobiety, a także to, w jakim stopniu ich aspiracje, oczekiwania i ogląd przeszłości mogą być rozbieżne. Pomimo to - a może właśnie dzięki temu - dialog, który rozgrywa się na oczach widza, jest niesłychanie zajmujący. To swoisty pojedynek, gra. Jej najważniejsza reguła to bezwzględna szczerość. Sophie Semin i Reda Kateb, którzy wcielili się w główne role, prowadzą ten dialog w sposób, który zapiera dech w piersiach. Tłem intymnej i niepokojącej rozgrywki pomiędzy bohaterami są otaczające ich drzewa i widok na równinę Île-de-France, która ciągnie się aż po majaczący na horyzoncie Paryż.

MFF w Wenecji

* tekst sztuki został opublikowany w Polsce w "Dialogu" (nr 7/8/2015) w przekładzie Elżbiety Ogrodowskiej-Jesionek.

Swego rodzaju cofnięcia czasu dokonał Wim Wenders. (...) Jest to adaptacja sztuki Petera Handkego: dialog mężczyzny i kobiety siedzących w ogrodowej altanie na tle sielskiego, rozległego pejzażu, wśród szumiących drzew, w pełni lata. Na stole – dzbanek lemoniady i czerwone jabłko, które chciałoby się zjeść – zwłaszcza że wszystko to jest filmowane w 3D, co daje efekt zawieszenia w czasie i przestrzeni. W starym domu, wypełnionym książkami i obrazami, za biurkiem siedzi pisarz, pisze na maszynie sztukę, którą właśnie oglądamy. To on wymyślił tych dwoje, mężczyznę i kobietę. Postacie jak ze sztuk Pirandella wymykają się autorskiej kontroli. Rozmawiają o uczuciach, ale w sposób nieuczuciowy; o erotyzmie – ale w sposób nieerotyczny, jak w filmach Erica Rohmera. "Piękne dni..." wydają się hołdem dla tego reżysera. Część publiczności wychodziła, druga biła Wendersowi brawo. Należałem do tych, którzy nie wyszli. Zaimponował mi gest reżysera, który wpakował do "Pięknych dni..." wszystko to, co lubi – zrobić film tak całkowicie odwrócony od tego, co nazywamy rzeczywistością, aktualnością i potrzebą chwili. 

Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza"

 

Wim Wenders

Urodzony w 1945 roku w Düsseldorfie. Długo szukał swojej drogi: studiował medycynę i filozofię, następnie wyjechał do Paryża, aby zostać malarzem. Z czasem jednak postawił na kino i zaczął naukę w szkole filmowej w Monachium. Razem z m.in. Rainerem Wernerem Fassbinderem i Wernerem Herzogiem był członkiem ruchu młodych twórców, którzy odnowili i wprowadzili na europejskie salony kino niemieckie. Wenders kręci zarówno filmy fabularne, jak i dokumentalne. Jego ulubionym reżyserem jest Yasujirō Ozu.

Wybrana filmografia

1970 Summer in the City

1976 Z biegiem czasu / Im Lauf der Zeit / Kings of the Road

1984 Paryż, Teksas / Paris, Texas

1987 Niebo nad Berlinem / Der Himmel über Berlin / The Sky Above Berlin / Wings of Desire

1994 Lisbon Story

1995 Po tamtej stronie chmur / Al di là delle nuvole / Beyond the Clouds

1999 Buena Vista Social Club

2000 Million Dollar Hotel / The Million Dollar Hotel

inne filmy

Polub nas

Bądź na bieżąco, dołącz do newslettera!