Orson Welles w tuzinie wcieleń. Aktor teatralny i filmowy, mistrz zgrywy, nieposkromiony radiowiec, reżyser, wybitny interpretator Szekspira, ale też krętacz i prestidigitator, który latami walczył o fundusze na kolejne produkcje. Dokument Chucka Workmana, autora pokazywanego na 5. AFF eseju Czym jest kino?, bierze na warsztat jedną z najciekawszych biografii w historii XX-wiecznej sztuki. Jednak zamiast składać hołd genialnemu Wellesowi, który zadebiutował Obywatelem Kane'em w wieku zaledwie 26 lat, Workman przygląda się porażkom i wysiłkom twórcy, próbującego znaleźć swoje miejsce w niechętnym mu często świecie kina. Złożona głównie z materiałów archiwalnych biografia przybliża też mnogość artystycznych profesji, którymi parał się Welles, będący kimś w rodzaju wszechstronnego iluzjonisty nigdy nieschodzącego ze sceny. Za imponującą (także pod względem fizycznym!) sylwetką Wellesa kryje się nieustraszony pracoholik, który pozostawił po sobie wiele niezmontowanych i nieukończonych filmów. O Wellesie wypowiadają się zarówno jego najbliżsi (np. ostatnia towarzyszka reżysera, Oja Kodar), jak i czołowi twórcy amerykańskiego kina (m.in. Richard Linklater, Martin Scorsese i Julie Taymor).
Sebastian Smoliński
Reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych, producent, montażysta. Jego dokumenty koncentrują się zwykle na kontrkulturze amerykańskiej (Superstar z 1989 roku opowiadał o fenomenie Andy’ego Warhola, a The Source z 1999 roku o pokoleniu beatników). W 1987 roku zdobył Oscara za film krótkometrażowy Precious Images. Prace przez niego montowane były prezentowane w najważniejszych muzeach sztuki nowoczesnej na świecie. Nazwany przez „New York Times” jednym z najbardziej wpływowych montażystów filmowych ostatnich 50 lat.
1976 The Money
1986 Precious Images (doc., short)
1990 Superstar: The Life and Times of Andy Warhol (doc.)
1999 The Source (TV, doc.)
2006 The People’s President (TV, doc.)
2010 Wizjonerzy / Visionaries (doc.)