Mafia, hazard, narkotyki, femme fatale i ta druga kobieta, którą bohater o poważnym spojrzeniu chce uratować - debiut Daniela Grove'a zawiera wszystkie elementy niezbędne do stworzenia klasycznego filmu noir. Dodajmy do tego dopracowane kadry prezentujące gangsterskie podziemie Los Angeles w neonowych kolorach, a otrzymamy odpowiednią do treści, hipnotyzującą i odrealnioną formę. Jednak jest coś, co czyni z Samotnika opowieść niesztampową: to przeszłość i pochodzenie tytułowego bohatera. Behrouz w latach 80. uciekł do Ameryki z Iranu, gdzie jako nastolatek, łudzony opowieściami o raju czekającym go po męczeńskiej śmierci, walczył w wojnie z Irakiem. Dowiadujemy się tego z retrospekcji utrzymanych w realistycznym stylu. Przeszłość nie przestaje Behrouza prześladować. Choć chce rozpocząć uczciwe życie w nowej ojczyźnie, boss irańskiej mafii nie daje mu spokoju. Irańscy gangsterzy wnoszą do całej historii powiew świeżości - w Samotniku zyskujemy bowiem rzadką okazję przyjrzenia się ich obyczajom. Za to sam sposób działania perskiej mafii jest przewidywalny, co oznacza, że na szyi Behrouza pętla zaciska się coraz bardziej. Bo jak wiemy z innych filmów tego gatunku - przeznaczenia nie da się uniknąć.

Malwina Grochowska