Jeden z odcinków popularnej serii The Blues wyprodukowanej przez Martina Scorsese. Wim Wenders, z wprawą godną detektywa, rekonstruuje losy trzech ulubionych artystów bluesa. Za wspólny mianownik biografii Blinda Williego Johnsona, Skipa Jamesa i J. B. Lenoira uznaje poczucie niespełnienia i goryczy związanej z brakiem zasłużonego rozgłosu. Emanujące typową dla twórczości reżysera aurą melancholii, Tajemnice ludzkiej duszy niepozbawione są osobistego tonu. Wzruszająco wybrzmiewa zwłaszcza scena, w której Wenders opowiada o tym jak, będąc początkującym reżyserem, usłyszał po raz pierwszy muzykę Lenoira. Prywatne niepostrzeżenie łączy się tu z publicznym, a intymność zostaje uwikłana w politykę. Jedną z ambicji Wendersa jest oddanie ducha czasów, w których przyszło żyć jego bohaterom. W tym celu reżyser chętnie sięga po materiały archiwalne z czasów Wielkiego Kryzysu i obywatelskich protestów z lat sześćdziesiątych. Zdecydowanie najważniejszym elementem Tajemnic ludzkiej duszy okazuje się jednak muzyka. Dawne bluesowe szlagiery zyskują drugie życie i powracają w brawurowych aranżacjach takich artystów jak Lou Reed, Nick Cave czy Cassandra Wilson.

Piotr Czerkawski