Nagrodzony na ostatnim festiwalu w Cannes za reżyserię, najnowszy film mistrza meksykańskiego kina Carlosa Reygadasa. Historia młodego małżeństwa z klasy średniej, mieszkającego z dwójką dzieci i psami w domu na wsi. Rodzina przeżywa swoje mniejsze i większe dramaty, próbując wejść w relację z otaczającym światem, a także przetrwać w konfrontacji z własnymi lękami i mrocznymi tęsknotami. W filmie dominują ujęcia oparte na emocjach, obrazy w nieprzeciętny sposób celebrujące zwyczajność, nadające jej metafizyczne znaczenie. Niezwykłe kino atmosfery.
Kronika rodzinna jest tu tylko punktem wyjścia, przestrzenią, w której reżyser dzieli się swoimi wątpliwościami, nadziejami i lękiem, że wszystko, co ma, utraci – to szalenie własny i osobisty film, mogący budzić opór i bezradność, jak zaskakujące i niestosowne zwierzenie kogoś, kogo poznaliśmy minutę temu na przyjęciu. Myślę sobie, że z filmami jest jak z ludźmi: albo jest chemia od pierwszego spojrzenia, albo nie ma. I że na film trzeba się po prostu otworzyć, jak na nieznajomego człowieka.
Ola Salwa, portalfilmowy.pl
Urodził się w 1971 roku, wychował w Mexico City. Ukończył studia prawnicze ze specjalizacją w prawie międzynarodowym. Porzucił karierę urzędniczą dla kina. Pierwszą krótkometrażówkę pokazał podczas belgijskiego konkursu dla niezależnych filmowców w 1999 roku. Trzy lata później zrealizował wedle własnego scenariusza Japón – pełnometrażowy debiut fabularny. Film zwrócił uwagę krytyki i zdobył nagrody na festiwalach w Cannes, São Paulo czy Rio de Janeiro. Jego Bitwa w niebie z 2005 roku została nominowana do Złotej Palmy na festiwalu w Cannes. Film, podobnie jak debiut, wzbudził wiele kontrowersji, ale zarazem ugruntował pozycję Reygadasa jako jednego z najciekawszych młodych reżyserów Ameryki Południowej. Ukończone w 2007 roku Ciche światło podejmuje najważniejsze dla autora wątki w formie najbardziej zbliżonej do klasycznych wzorców kina metafizycznego. W 2010 roku twórca nakręcił krótki metraż To jest królestwo moje na potrzeby nowelowego filmu Rewolucja, stanowiącego zbiór wariacji młodych filmowców na temat dziedzictwa i konsekwencji rewolucji meksykańskiej. W roku 2012 na festiwalu w Cannes pokazano najnowszy jego film, Post Tenebras Lux.
Pomimo tego, że nakręcił dopiero cztery filmy pełnometrażowe, Reygadas zdołał wypracować własny styl, bazując na trudnej technice pracy z nieprofesjonalnymi aktorami (często metodą prowokowanej improwizacji) i wierze w siłę klasycznych środków kina. W wywiadach odznacza się radykalizmem, konsekwencją i klarownością refleksji nad własnymi twórczymi wyborami. Jest zwolennikiem czystej estetyki oraz intuicji i wewnętrznego wglądu jako podstawowych metod pracy reżysera.
1999 Max / Maxhumain / Max (short)
1999 Jeńcy / Prisioneros / Prisoners (short)
2002 Japón / Japón / Japan
2004 Filmando Batalla en el cielo
2005 Bitwa w niebie / Batalla en el cielo / Battle in Heaven
2007 Ciche światło / Stellet licht / Silent Light
2010 To jest królestwo moje / Este es mi reino / This Is My Kingdom (segment in Rewolucja / Revolución / Revolution)
2012 Post tenebras lux / Post Tenebras Lux
2018 Nasz czas / Nuestro tiempo