Reżyserska wersja Szpiega... będzie nie lada atrakcją dla miłośników satyry politycznej. Na początku lat 70. Fuller napisał scenariusz do 24. odcinka popularnego serialu Miejsce zbrodni, a następnie go wyreżyserował. Podjął się tego nietypowego zadania pod warunkiem, że produkcja będzie też pokazywana w kinach. Zostały więc nakręcone dwie wersje, telewizyjna i kinowa, dłuższa o 26 minut. Ta druga zawiera humorystyczną scenę otwierającą, w której aktorzy i filmowcy pojawiają się w karnawałowych strojach, w tym sam Fuller przebrany za klowna.
Szpieg... to historia amerykańskiego detektywa, który jedzie do Niemiec w celu zbadania morderstwa swojego wspólnika. Mężczyzna zostaje na miejscu wplątany w skandal polityczny z udziałem call girl. Fabuła filmu była zainspirowana znaną z pierwszych stron gazet aferą Profumo, którą Fuller wzbogacił o wiele wątków. Fuller i wcielający się w główną rolę Glenn Corbett współpracowali już wcześniej przy filmie z 1959 roku - Crimson Kimono. Z kolei Niemka Christa Lang, żona Fullera, doskonale poradziła sobie z rolą władającej kilkoma językami femme fatale. Co ciekawe, reżyser przemycił do filmu scenę z Alphaville Godarda, w którym kilka lat wcześniej Christa zagrała. To nie jedyne ciekawe rozwiązanie. Fuller wykorzystał również scenę z Rio Bravo i film nakręcony amatorską kamerą podczas karnawału w Kolonii. Długie ujęcia z użyciem szerokokątnych obiektywów wykonane przez polskiego operatora Jerzego Lipmana dodały Szpiegowi… realizmu, natomiast muzyka słynnego krautrockowego zespołu CAN doskonale buduje napięcie.
Samantha Fuller
Digitally remastered long version courtesy of the UCLA Film & Television Archive.
Samuel Fuller urodził się w 1912 roku w Worcester (Massachusetts) w żydowskiej rodzinie. Jeden z najbardziej twórczych amerykańskich reżyserów filmowych. Już w wieku 13 lat pracował dla "New York Journal" jako copyboy. W wieku 17 lat był reporterem od spraw kryminalnych w "San Diego Sun". W latach 30. XX wieku udało mu się wydać trzy powieści. Pisał już wtedy pierwsze scenariusze filmowe. Za jego debiut scenariuszowy uznaje się musical Hats Off (1936). Podczas II wojny światowej Fuller służył w armii USA na terenie północnej Afryki i we Włoszech. Brał udział w lądowaniu aliantów w Normandii. Nagrodzono go m.in. Brązową i Srebrną Gwiazdą za odwagę. Po wojnie wrócił do swojej profesji w Hollywood i już w 1949 roku zadebiutował jako reżyser westernu I Shot Jesse James. W latach 50. specjalizował się w westernach i filmach wojennych. Po premierze The Steel Helmet (pierwszy film o wojnie w Korei 1950-1953) został oskarżony o komunizm i antyamerykanizm. Dzięki sukcesowi filmu Fullerem zainteresowała się wytwórnia 20th Century Fox, która umożliwiła mu realizację siedmiu kolejnych produkcji, m.in. Park Row, Kieszonkowiec z South Street i Czterdzieści rewolwerów.
Na przełomie lat 50. i 60. reżyserował filmy z mniejszymi budżetami, ale wciąż wywoływał kontrowersje. Najpierw Shock Corridor (1963) rozgrywający się w szpitalu psychiatrycznym. Następnie The Naked Kiss (1964) - biografia prostytutki, która próbuje zacząć wszystko od nowa. W latach 1967-1980 zrealizował tylko jedną produkcję, z której koniec końców kazał wykreślić swoje nazwisko. Wrócił do reżyserowania na początku lat 80. Najpierw autobiograficzna Wielka czerwona jedynka odwołująca się do doświadczeń reżysera z okresu służby wojskowej. Niestety film został przemontowany bez jego zgody. W 1981 roku stworzył Białego psa na podstawie powieści Romaina Gary'ego. Ponownie doszło do skandalu, a film nie miał dystrybucji w USA. Dla Fullera to rasistowskie doświadczenie skończyło się wyjazdem do Francji, gdzie wyreżyserował już tylko dwa filmy. Krótko przed śmiercią wrócił do USA. Zmarł w 1997 roku.
Pojawił się w epizodzie w Szalonym Piotrusiu Jeana-Luca Godarda, w którym odpowiada na pytanie Jeana-Paula Belmondo, czym jest kino: A film is like a battleground. It's love. Hate. Action. Violence. Death. In one word: emotions.
Joanna Ostrowska
1953 Kieszonkowiec z South Street / Pickup on South Street
1957 40 rewolwerów / Forty Guns
1963 Shock Corridor
1964 The Naked Kiss
1972 Szpieg z ulicy Beethovena / Dead Pigeon on Beethoven Street
1980 Wielka czerwona jedynka / The Big Red One
1982 Biały pies / White Dog