repertuar

wczoraj
dzisiaj
jutro
PWŚCPSN
loading

dzisiaj

 
0
strona główna

kup bilet

Ostatni seans filmu odbył się 19 lipca 2016.

Kosmos

reż. Andrzej Żuławski

czas: 103’
produkcja: Francja, Portugalia 2015
obsada: Sabine Azema, Jean-Francois Balmer, Jonathan Genet
polski dystrybutor: Bomba Film

Pierwszy od 15 lat, a zaraz ostatni film Andrzeja Żuławskiego. Nagrodzony za reżyserię w Locarno film oparty jest na twórczości Witolda Gombrowicza. – Byłem naprawdę zaskoczony, kiedy po tych wszystkich latach nieobecności wszedłem na scenę i 2 tys. osób biło mi brawo. Jakby te wszystkie lata samotności nie istniały – mówił dziennikarzom w Locarno. Filmem tym nie tylko powrócił, ale również się odrodził. Krytycy na całym świecie zgodnie twierdzą, że reżyser stworzył jeden ze swoich najlepszych filmów. To film, który „portretuje proces twórczy jako formę szaleństwa” – pisał krytyk Indiewire.com. „Hollywood Reporter” nazwał obraz „metafizyczną komedią”, „Le Temps” – filmem, który „nie jest irytujący, tylko prowokujący i zagmatwany”.

Andrzej Żuławski

Andrzej Żuławski (ur. 1940, zm. 2016) był jednym z najbardziej kontrowersyjnych polskich reżyserów. Przez lata tworzył kino emocjonalne, gwałtowne, obsesyjne, balansujące na granicy obrazowej histerii. Już jako debiutant, twórca wizjonerskiej Trzeciej części nocy (Polska 1971), Żuławski wyraźnie odstawał od peerelowskiego modelu kina i nigdy tak naprawdę się do niego nie dostosował. Po tym, jak cenzura zablokowała jego ekstrawaganckie projekty – nawiązującego do Marca 68 Diabła (Polska 1972) oraz apokaliptyczne s-f Na srebrnym globie (Polska 1976-87) – postanowił wyjechać do Francji i związać swoje artystyczne losy z kinem europejskim. Jego kolejne filmy: Najważniejsze to kochać / L' Important c'est d'aimer (Francja / Włochy / RFN 1975), Opętanie / Possession (RFN 1981), Kobieta publiczna / La femme publique (Francja 1984) czy Narwana miłość / L’amour braque (Francja 1985) nadal szokowały, zarówno nowofalową formą, jak i ekspresyjnym, nawet histerycznym stylem. Sam wyznawał, że robił filmy o tym, co go torturuje i najlepiej wyraża się za pośrednictwem postaci kobiecych. Wielu aktorkom – Małgorzacie Braunek, Romy Schneider, Izabelle Adjani czy Sophie Marceau – zaproponował najodważniejsze, a przy okazji najważniejsze role w ich artystycznym życiu.

inne filmy

Polub nas

Bądź na bieżąco, dołącz do newslettera!