Vuosaari to wielokulturowe wschodnie przedmieścia Helsinek, gdzie w pewien śnieżny zimowy tydzień krzyżują się drogi kilkorga bohaterów. Narkomanka Iiris i niebieski ptak Make kochają się i nienawidzą. 17-letnia Milla pragnie uciec od zwyczajnego życia i rozpocząć karierę modelki. Samotna matka Marika wręcza każdemu z bliskich wyraz swoich uczuć, jakby się z nimi żegnała. Pewien mąż szuka ciepła i zrozumienia u blondwłosej kochanki, bo nie znajduje ich u zimnej jak lód żony. Chłopczyk z rozbitej rodziny przelewa wszystkie uczucia na psa, którym się opiekuje.

Współcześni Finowie konstruują wzajemne relacje w sposób pozbawiony głębi i stabilności. Rezultatem takiej strategii staje się poczucie egzystencjalnej pustki. Podejmowane przez bohaterów próby ucieczki w stronę narkotyków, seksu czy marzeń o sławie każdorazowo kończą się zabrnięciem w ślepą uliczkę. Okrucieństwo, z jakim Louhimies portretuje ludzkie klęski, pozostaje jednak podszyte autentyczną troską. W „Samotnym porcie…” świadomość upadku może stanowić pierwszy impuls, by odbić się od dna.

Piotr Czerkawski, gazetaprawna.pl