Bardzo ważnym problemem każdego ośrodka położonego nad rzeką jest wykorzystanie już istniejących styków miasta i wody. W przypadku Wrocławia zmieniające się miasto leniwie rozlewało się wzdłuż Odry i jej kanałów, nie zawsze dbając o ten styk i bardziej wykorzystując rzekę do celów gospodarczych, aniżeli na potrzeby mieszkańców. Ostatnie lata przyniosły jednak zmianę spojrzenia na rolę wody w mieście i zapoczątkowały wykorzystywanie naturalnego układu krajobrazowego do wzmacniania cech przestrzeni nadrzecznych. Pora przyjrzeć się tym zależnościom, które na historycznych obszarach miasta są najbardziej widoczne, ale już na dużych, nowych osiedlach nie wykształciły się właściwie, czy to ze względu na miejsce, czy brak zainteresowania ze strony dawnych (a i obecnych także) spółdzielni mieszkaniowych. Istnieje zapewne wiele czynników i trzeba je rozpoznać, ocenić oraz zaproponować właściwe rozwiązanie. Te działania będą podstawą seminarium, a dzień później także debaty publicznej z udziałem przedstawicieli miasta, profesjonalistów oraz środowisk opiniotwórczych zainteresowanych rozwojem nabrzeży Odry. Miejskie-podmiejskie, naturalne-zagospodarowane, twarde-miękkie, wysokie-niskie, dostępne od wody-dostępne od lądu - to zestawienia przeciwstawnych kierunków zmian, które mogą być punktem wyjścia do dyskusji na temat kształtowania nabrzeży i sposobu ich wykorzystywania. W mieście już występują różne nadbrzeżne atraktory: mariny, przystanie, platformy pływające, zejścia amfiteatralne, boiska do siatkówki plażowej, plaże. A może powinni to być raczej bukiniści i wszelkiego rodzaju atrakcje handlowe, stragany, kiermasze itp. Zastanówmy się, gdzie i jaka aktywność może lub powinna się znaleźć, aby nie wywoływać wojny "lokalersów" z "miastowymi", tak jak to ostatnio było w przypadku Wyspy Słodowej, którą władze zamknęły dla hucznych imprez studenckich, ze względu na nocne hałasy przeszkadzające okolicznym mieszkańcom. Czy miasto może przeszkadzać jego obywatelom, ich aktywnościom, nawet tym najbardziej szalonym, nocnym? Czy Wrocław nie może mieć swojego Soho, jakie ma Londyn? A jeśli może - to gdzie? Oczywiście w Londynie byłoby najlepiej, bo daleko i nikomu by to nie przeszkadzało. A w centrum miasta przeszkadza! Może w pobliżu Forum Muzyki? Co prawda już nie będziemy mieli takiej opery (Forum), jaką ma Oslo, gdzie możliwe jest swobodne chodzenie po dachach będących przedłużeniem i wzbogaceniem przestrzeni publicznych, ale może chociaż bardziej otwartą na fosę, tym bardziej że to strona południowa, a zatem bardziej przyjazna, słoneczna.

Zastanówmy się, jak styki z wodą postrzega Wrocław, a jakimi regułami i zasadami kierują się inne miasta; jakie wnioski można wyciągnąć z ich doświadczeń i jak zastosować je w naszych realiach, biorąc pod uwagę oczywiste różnice.

dr inż. arch. Maciej Hawrylak
prezes SARP Wrocław
dyrektor generalny DoFA

Zaproszeni seminarzyści:

TEORIA - prof. inż. arch. Klaus R. Kunzmann, arch. Judit Z. Halmágyi, prof. inż. arch. Alina Drapella-Hermansdorfer, dr inż. arch. Karolina A. Krośnicka, arch. arch. Anna Grajper i Sebastian Dobiesz, arch. Maciej Dębski, dr inż. arch. Anna Lower, arch. arch. Kazimierz Łatak Piotr Lewicki, Kamil Zaremba - Fundacja OnWater.pl

PRAKTYKA - arch. Pascal Wensink, dr inż. arch. Dariusz Dziubiński, dr inż. arch. Andrzej Poniewierka, arch. Tomasz Boniecki, Studio Projektowe ARCHIPELAG - Artur Wójciak, dr inż. arch. Leszek Konarzewski, dr inż. arch. Tomasz Myczkowski, dr inż. arch. Paweł Ogielski i mgr inż. Ryszard Majewicz