Sentymentalna podróż do bardzo wczesnych lat 80. Bohaterki Whita Stillmana zamieniają biblioteki na nocne kluby i zmysłowo tańczą do szlagierów Blondie czy Diany Ross. W przerwach między wizytami na dyskotekach Alice i Charlotte wraz z przyjaciółmi przerzucają się błyskotliwymi ripostami, dyskutują o książkach Salingera i wydobywają ukryte sensy z kreskówki o jelonku Bambi. Przede wszystkim jednak skupiają się na dylematach uczuciowych. Poczynaniom dziewczyn towarzyszy celebracja ery disco, przed którą Ameryka przypominała taneczne pustkowie. Z biegiem czasu poczucie beztroski ustępuje jednak atmosferze schyłku. Alice i Charlotte zdają sobie sprawę, że impreza dobiega końca i że są to ostatnie podrygi ich młodości. W związku z tym postanawiają wykorzystać czas najlepiej jak potrafią. Nostalgiczny wdzięk stępia ostrze Stillmanowskiej ironii i czyni Rytmy nocy bodaj najbardziej przystępnym filmem w dorobku reżysera.
Amerykański twórca urodzony w Waszyngtonie w 1952 roku. Słynie z manierycznych komedii, których akcja dzieje się na Manhattanie wśród przedstawicieli współczesnej burżuazji. Jego filmy stanowią inspirację dla takich twórców jak Wes Anderson czy Noah Baumbach. W 1990 roku otrzymał nominację do Oscara za najlepszy oryginalny scenariusz, a New York Film Critics Circle okrzyknęło go najlepszym reżyserem-debiutantem. Po ukończeniu trylogii, luźno opartej na swoich własnych doświadczeniach, i po przeprowadzce do Paryża (skąd wrócił w 2009 roku) zajął się pisaniem scenariuszy.
1990 Metropolitan
1994 Barcelona
1998 Rytmy nocy / The Last Days of Disco
2011 Damsels in Distress