W swoim fabularnym debiucie Gillian Robespierre z humorem przekracza tabu aborcji. Przywołując takie tytuły jak Wpadka czy Juno, w których niechciana ciąża kończy się zaakceptowaniem macierzyństwa, reżyserka mówiła New York Timesowi: Irytowało mnie, jak jednostronnie jest przedstawiana nieplanowana ciąża na ekranie. Te [filmy] po prostu nie brzmią prawdziwie. Obvious Child opowiada historię realistyczną i na czasie. Donna (grana przez Jenny Slate, okrzykniętą muzą amerykańskiego kina niezależnego) zachodzi w ciążę z nowo poznanym chłopakiem i od początku wie, że nie chce urodzić dziecka. Robespierre pokazuje miłosne rozterki młodej kobiety, nie stroni od dowcipu (czasem nawet toaletowego) ani nie pozbawia swojej bohaterki podmiotowości czy inteligencji.