Ambitna wychowanka domu dziecka, Ania Morozowa, dostaje od losu szansę. Kończy z wyróżnieniem studia i podejmuje pracę na uczelni. Ma problem z budowaniem osobistych relacji z otoczeniem, a zwłaszcza z mężczyznami. Z żonatym wykładowcą z uczelni wplątuje się w beznadziejny romans. Jeszcze gorzej wygląda znajomość z byłym kolegą z domu dziecka, Dimą. Dima, w przeciwieństwie do niej, nie wyszedł na życiową prostą. Trudni się dilerką narkotyków, a z Ani zrobił nieświadomą niczego paserkę. Dziewczyną zaczyna interesować się milicja. W schronisku dla bezdomnych poznaje trzynastolatkę Krystynę, która pomaga jej w ucieczce i chce się dostać do babci w Kazachstanie. W podróży przez całą Rosję może jej pomóc tylko Ania.

Ta podróż łączy,, ale i dzieli. Wpisuje się jakoś w klimat współczesnego kina rosyjskiego, choćby „Sióstr” Siergieja Bodrowa. Raag patrzy na Rosję z zewnątrz i zarazem od wewnątrz. Rosja jest u niego zagadkowa, tajemnicza, uduchowiona, a zarazem przerażająca, straszna losem emerytów grzebiących w śmietnikach, bezprizornych sierot wegetujących w miejskich dżunglach.(...) Znów świat okazuje się obcy, ale zarazem wszędzie i dla każdej ludzkiej istoty taki sam, dający nadzieję na odnalezienie w nim swojego miejsca. Raag niby zmienia tematy, poetyki, stylistyki, ale pozostaje jakoś konsekwentny jeśli chodzi o swoje zaangażowanie po stronie innych, obcych, skrzywdzonych i odrzuconych.

Wojciech Kałużyński