Film jest próbą pokazania interesującej osobowości legendarnego lingwisty Noama Chomsky’ego, a także jego skomplikowanych naukowych teorii. Michael Gondry nie tylko prowadzi z naukowcem fascynującą i szczerą rozmowę, ubarwia ją też fantastycznymi animacjami, które ilustrują to, o czym opowiada Chomsky. Jego idee stają się znacznie bardziej zrozumiałe i przystępne dla widza. W efekcie film staje się wizualną i intelektualną ucztą, a jego tytuł to świadoma i nieco ironiczna zabawa językiem, która nawiązuje do teorii języka Chomsky’ego. 

(…) trudno nie zastanowić się, o kim właściwie jest ten film. Bardziej o profesorze czy o Gondrym, który napawa się aktem twórczym, opowiada o swoim samopoczuciu, kompleksach, innych projektach filmowych? Kolejnym bohaterem jest sama materia audiowizualna – sposób, w jaki obraz i dźwięk wpływają na siebie i w jaki mogą stać się materiałem dydaktycznym, nie tracąc waloru rozrywkowego.

Adam Kruk, filmweb.pl