Berlin lat 80. widziany oczami dwóch aniołów – Damiela oraz Casiela, którzy zstępują z nieba, aby bliżej przyjrzeć się zniszczonej wojną metropolii. Miasto jest puste i ponure, a żyjący w nim ludzie nieszczęśliwi. Przemierzający miasto aniołowie, wtapiają się w tłum snujących się bez celu berlińczyków. Będąc widzianymi jedynie przez dzieci, odwiedzają czytelnię, wytwórnię filmową i cyrk. To tu właśnie Damiel zakochuje się w pięknej akrobatce Marion. Nie potrafiąc poradzić sobie z nieznanym uczuciem, rezygnuje z nieśmiertelności i zrzuciwszy skrzydła, staje się człowiekiem. Film Wendersa jest ostatnim zapisem paradokumentalnym o Berlinie Zachodnim, bowiem w ciągu kolejnej dekady, w wyniku zjednoczenia Niemiec, wszystkie znane z filmu miejsca zniknęły. Nagroda za reżyserię podczas pierwszej edycji Europejskich Nagród Filmowych.