Sierżant Claus Pedersen stacjonuje wraz ze swoją kompanią na afgańskiej prowincji. W tym czasie żona dowódcy, Maria, musi sobie radzić z trudami codziennego życia bez męża i samotnego wychowywania trojga dzieci. Podczas rutynowej misji żołnierze dostają się w krzyżowy ogień talibów. Aby ratować swoich ludzi, Claus podejmuje dramatyczną decyzję, w wyniku której zostaje oskarżony o popełnienie zbrodni wojennej. Konsekwencje czynu poważnie dotykają zarówno sierżanta, jak i jego rodzinę. Wojnajest zarówno thrillerem wojennym, jak i dramatem sądowym – i w obu przypadkach pozostaje filmem znakomitym, bardzo realistycznym. Za wyjątkiem głównych postaci, filmowych wojskowych odgrywają prawdziwi duńscy żołnierze służący w Afganistanie. Wojna określana jest przez krytykę mianem jednego z najbardziej inteligentnych filmów wojennych, jakie kiedykolwiek nakręcono.

Wojna w programie kina

"Tobias Lindholm ukazuje te wybory w poruszający i ożywczy sposób. Jego film jest namiętnym oskarżeniem wojny. Przede wszystkim mówi jednak o niemożności rozliczenia czynów, za którymi stoją sprzeczne racje serca i sprawiedliwości – co nam kojarzyć się może m.in. z incydentem w Nangar Khel. Trudno przecenić wartość tej opowieści, słusznie uważanej przez międzynarodową krytykę za jeden z najbardziej wnikliwych i najlepszych filmów o wojnie, jakie zostały ostatnio zrealizowane." (Janusz Wróblewski, "Polityka")

"W filmie Tobiasa Lindholma o udziale Duńczyków w wojnie w Afganistanie nie ma amerykańskich snajperów, nie usłyszycie wzniosłych nut ani nie zobaczycie powiewających flag. Widać Duńczycy nie potrzebują patosu ani sztucznych dowartościowań. Lindholm nakręcił dramat o rodaku, który na wojnie dopuścił się zbrodni, a Dania wyznaczyła ten film na kandydata do Oscara. I „Wojna” dostała nominację. Słusznie, bo to bezbłędne kino. Lindholm nie po raz pierwszy pokazał swoją słabość do szlachetnych bohaterów zderzających się z nikczemnością świata." (Karolina Pasternak, "Newsweek")