Od 18 stycznia w Kinie Nowe Horyzonty.
Nowy film Quentina Tarantino, western Django (Django Unchained), będzie walczył o tegoroczne Oscary w pięciu kategoriach: najlepszy film, aktor drugoplanowy (Christoph Waltz), zdjęcia, scenariusz oryginalny (Tarantino) i montaż dźwięku. W obsadzie Django, oprocz Christopha Waltza, są m.in. Jamie Foxx, Leonardo DiCaprio i Samuel L. Jackson.
"Sześć lat temu Quentin Tarantino pomógł Takashiemu Miike zrealizować jego japońską wersję westernu – Sukiyaki Western Django, teraz sam sięga po najbardziej mitotwórczy, amerykański gatunek. Wbrew tytułowi nowy obraz nie jest remake’iem klasycznego Django Sergio Corbucciego sprzed ponad czterech dekad, choć zagrał w nim znany z dawnego dzieła Franco Nero. Autor Jackie Brown luźno sięga po wątki z filmu, którego sceny cytował już choćby przy Wściekłych psach. Miesza je z fabułą Mandingo Richarda Fleischera i dziesiątkami innych spaghetti-westernów. To pokłon złożony wizji kina spod znaku Sergio Leone. Konwencji i wyobraźni twórców lat sześćdziesiątych. Nie brakuje tu także uśmiechów w stronę choćby Płonących siodeł Mela Brooksa. U korzeni Django jest nawet słynny rajd Ku Klux Klanu z Narodzin narodu Davida Warka Griffitha czy Przeminęło z wiatrem.
Film krytycy nazwali "czystym Tarantino". Bo przerzucanie się cytatami oraz mieszanie tego, co wysokie i niskie, zawsze było jego wizytówką. Twórca Pulp Fiction jest od kina uzależniony. (…) Konwencja Tarantino znów się sprawdziła. Jamie Foxx, Christoph Waltz, Leonardo DiCaprio, Jackson dają w filmie koncert gry. Django to pasjonującą podróż, pełną inteligentnych popkulturowych kpin i hektolitrów czerwonej farby. Ale między ciętymi żartami, świetnie napisanymi dialogami i krwawymi scenami walk, kryje się refleksja nad sposobami opisywania historii." (Krzysztof Kwiatkowski, "Wprost")
Quentin Tarantino: "Zawsze chciałem zrobić western. Dla mnie możliwość robienia filmów dowolnego gatunku już jest spełnieniem marzeń. Kiedy reżyserowałem Wściekłe psy, spełniało się marzenie o zrobieniu filmu gangsterskiego. Lubię próbować różnych gatunków: filmu wojennego, gangsterskiego, sztuk walki a teraz westernu. Zawsze podobały mi się westerny i ich elementy pojawiały się w moich filmach. To miłe, kiedy po zamaskowanych wątkach westernowych - m.in. w Kill Bill Vol. 2 i Bękartach wojny – mogę nareszcie zrobić prawdziwy western. Chociaż ten film tak naprawdę nie jest prawdziwym westernem, bowiem rozgrywa się na Południu. Pod tym względem trochę tutaj namieszałem." (film.wp.pl)
"Tarantino udowodnił w Django, że jest chyba jedynym współczesnym twórcą filmowym, któremu wszystko powinno ujść na sucho. Powinno, ale nie uchodzi. Protestują jednak urażeni, ale oni w zdecydowanej większości filmu nie widzieli. Spike Lee czuje się dotknięty samym pomysłem na spaghetti western o wyzyskiwaniu niewolników. Nie zwraca uwagi na to, że mimo skąpania tematu w krwawej konwencji Tarantino staje po stronie cierpiących, ośmiesza sprawców i pozwala na przezwyciężenie traumy w ogniu wyimaginowanej zemsty. „Django” jest jak sen słabego i gnębionego ucznia, marzącego o mocach superbohatera, dzięki którym mógłby wymierzyć karę swoim oprawcom w wyrafinowany i bezwzględny sposób. Nie ma tortur – jest kpina i upokorzenie. A zemsta serwowana jest z umiłowaniem braterstwa." (Jan Pelczar, Radio RAM)
"Tarantino nie szczędzi drastycznych szczegółów, abyśmy od początku nabrali przekonania, że całe Południe, a kto wie może i nawet Ameryka sprzed wojny secesyjnej (akcja filmu rozgrywa się w 1858 r. w Teksasie na dwa lata przed jej wybuchem) była czymś w rodzaju otwartego obozu koncentracyjnego dla czarnych, w którym średniowieczne tortury, upokorzenia i gwałty należały do porządku dziennego." (Janusz Wróblewski, "Polityka")